colored-pencils-in-open-box

همه چیز درباره HPV؛ علل ایجاد، نشانه‌ها و درمان

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک عفونت شایع مقاربتی است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. این محتوا، اطلاعاتی جامع درباره HPV، علل ایجاد، علائم و درمان‌های آن را به شما ارائه می‌کند. در ابتدا، تظاهرات متنوع عفونت HPV، از زگیل تناسلی تا ضایعات سرطانی بررسی و روش‌های تشخیصی مورد استفاده برای شناسایی HPV شرح داده می‌شود. سپس روش‌های درمانی موجود، از داروها گرفته تا مداخلات جراحی، توضیح و اثربخشی آن‌ها بررسی می‌شود. علاوه بر این موارد، درباره اقدامات پیشگیرانه مانند واکسیناسیون و رابطه جنسی ایمن برای کاهش انتقال HPV صحبت می‌شود.

hpv

ویروس پاپیلومای انسانی یا همان HPV چیست؟

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) گروهی از ویروس‌ها هستند که بیش از 40 مورد از آن‌ها از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. عفونت های HPV بسیار رایج هستند؛ تقریباً همه افراد فعال جنسی در مقطعی از زندگی خود در معرض HPV قرار می‌گیرند. در حالی که بسیاری از عفونت‌های HPV بدون ایجاد علائم خود به خود برطرف می‌شوند، برخی از گونه‌ها می‌توانند منجر به ایجاد مشکلات مختلفی از جمله زگیل تناسلی و انواعی از سرطان شوند.

انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

خانواده ویروس HPV که شامل بیش از ۲۰۰ ویروس هستند، می‌توانند از طریق رابطه جنسی واژینال، آنال(مقعدی) یا دهانی منتقل شوند. انواع HPV‌هایی که از طریق روابط جنسی منتقل می‌شوند، به دو دسته کم‌خطر و پرخطر تقسیم می‌شوند.

اچ پی وی های با ریسک بالا می‌توانند عامل بروز چندین نوع سرطان باشند. از جمله ۱۲ نوع HPV با ریسک بالا که شامل HPV 16، 18، 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 56، 58 و 59 می‌شوند؛ که HPV 16 و HPV 18 به طور اصلی مسئول بروز بیشتر سرطان‌های مرتبط با HPV هستند.

انواع HPV‌های کم‌خطر به ندرت منجر به بروز سرطان می‌شوند، اگرچه برخی از آن‌ها ممکن است به صورت زگیل‌ها در اندام‌های تناسلی، مقعد، دهان یا گلو ظاهر شوند. زمانی که زگیل‌ها در حنجره یا مجاری تنفسی شکل می‌گیرند، ممکن است فرد به بیماری معروف به پاپیلوماتوز تنفسی مبتلا شود که مشکلات تنفسی را ایجاد می‌کند.

نشانه‌های ابتلا به HPV چیست؟

علائم HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) می تواند بسیار متفاوت باشد و ممکن است همیشه بروز نکنند، به خصوص در مواردی که افراد دچار عفونت نمی‌شوند. با این حال، برخی از علائم رایج HPV ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • زگیل تناسلی: زگیل در ناحیه تناسلی یا مقعدی یکی از علائم شایع عفونت HPV است. این زگیل‌ها ممکن است به صورت برجستگی‌ها یا خوشه‌های گوشتی‌رنگ ظاهر شوند.
  • تغییرات غیر طبیعی در سلول‌های پوست: HPV می‌تواند تغییراتی در سلول‌های پوست ایجاد کند که ممکن است به صورت زگیل یا سایر ناهنجاری‌های پوستی ظاهر شود.
  • زخم‌ها یا ضایعات غیرمعمول: زخم‌ها یا ضایعات غیرمعمول در ناحیه تناسلی یا مقعدی نیز ممکن است نشانه عفونت HPV باشد.
  • عفونت های مکرر یا مداوم: برخی از افراد ممکن است عفونت‌های مکرر یا مداوم را تجربه کنند که می تواند با HPV مرتبط باشد.

توجه به این نکته ضروری است که برخی از انواع HPV می توانند بدون وجود علائم منتقل شوند. بنابراین، غربالگری‌های منظم و اقدامات پیشگیرانه بسیار مهم است. اگر علائم مشکوکی دارید، توصیه می شود برای تشخیص و درمان مناسب با یک متخصص مشورت کنید.

راه‌ها انتقال HPV

ویروس HPV یا همون پاپیلوما ویروس انسانی، از طریق تماس مستقیم پوستی-پوستی یا مخاطی-مخاطی با فردی که عفونت دارد، انتقال پیدا می‌کند. راه‌های انتقال این ویروس عبارتند از:

رابطه جنسی: انتقال HPV به‌طور اصلی از طریق روابط جنسی، از جمله واژینال، آنال، و دهانی اتفاق می‌افتد.

تماس پوستی: انتقال HPV می‌تواند از طریق تماس مستقیم پوستی با زگیل‌ها و نواحی  آلوده به ویروس انجام شود. به عبارت دیگر، اگر پوست یا مخاط فردی با نواحی زگیل‌دار یا آلوده به HPV در تماس باشد، ویروس قابل انتقال است.

اشیاء و مکان‌های آلوده: انتقال HPV ممکن است از طریق اشیاء آلوده‌ای مانند حمام‌های عمومی یا لوازم بهداشتی مشترک رخ دهد، اما انتقال از این راه، احتمال ناچیزی دارد.

ابتلا به HPV ممکن است از طریق تماس مخاطی-مخاطی یا پوستی-پوستی با یک فرد آلوده صورت بگیرد، بنابراین لزوماً نیازی به داشتن شرکای زیاد جنسی نیست. این ویروس به راحتی قابل انتقال است و ممکن است حتی با تماس کوتاه جنسی منتقل شود. بنابراین، حتی اگر شما یک شریک جنسی ثابت داشته باشید، همچنان احتمال ابتلا به HPV وجود دارد. به عنوان اقدام پیشگیرانه، استفاده از وسایلی مانند کاندوم می‌تواند از انتقال HPV جلوگیری کند، اما این روش ۱۰۰٪ مؤثر نیست. همچنین واکسیناسیون HPV نیز می‌تواند از ابتلا به برخی از انواع HPV که منجر به سرطان می‌شوند، جلوگیری کند.

آزمایشات تشخیصی HPV

برای تشخیص عفونت HPV، پزشکان ممکن است از یکی یا ترکیبی از آزمایشات تشخیصی زیر استفاده کنند:

آزمایشات تشخیصی HPV

آزمایش Pap (آزمایش پاپ اسمیر)

این آزمایش برای غربال‌گری سلول‌های غیرطبیعی در سرویکس (گردن رحم) به‌کار می‌رود که ممکن است ناشی از عفونت HPV باشد. در صورت وجود سلول‌های غیرطبیعی، آزمایشات بیشتری مانند آزمایش HPV DNA یا آزمایش Pap ارزیابی مولکولی می‌تواند انجام شود.

آزمایش HPV DNA

این آزمایش بررسی مولکولی انجام می‌دهد تا ببیند آیا ویروس HPV در نمونه‌ای از سلول‌های پوستی موجود است یا خیر. این آزمایش می‌تواند هم HPV پرخطر و هم HPV کم‌خطر را تشخیص دهد.

استفاده از استیک اسید

در این نوع آزمایش HPV، ضایعات مشکوک با استفاده از اسید استیک مورد آزمون قرار می‌گیرند. استفاده از اسید استیک در طی ۵ تا ۱۰ دقیقه می‌تواند علائمی را ایجاد کند که نشان‌دهنده ابتلا به زگیل تناسلی است. معمولاً این روش برای تشخیص زگیل تناسلی در مردان، دهانه رحم و لابیا به‌کار می‌رود.

آزمایش Pap ارزیابی مولکولی (cobas HPV)

این آزمایش، تشخیص DNA ویروس HPV را انجام می‌دهد و می‌تواند برای تشخیص HPV پرخطر به‌کار رود.

آزمایش بیوپسی

در صورتی که نتایج آزمایش‌های غربال‌گری نرمال نباشند و شک در مورد وجود تغییرات سرطانی سلول وجود داشته باشد، ممکن است پزشک تصمیم به انجام بیوپسی (جمع‌آوری نمونه بافت) بگیرد تا بررسی دقیق‌تر انجام شود.

تشخیص عفونت HPV می‌تواند به پیشگیری از توسعه سرطان سرویکس، واژین، مقعد، دهانه رحم و دهان کمک کند. به همین دلیل، معاینات پیشگیری بسیار اهمیت دارند.

درمان عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (درمان HPV)

در اکثر موارد،HPV  به طور کامل قابل درمان نیست و به شکل مخفی در بدن باقی می‌ماند و درمان‌های موجود معمولاً برای مدیریت علائم، کنترل ریسک انتقال به دیگران، و کاهش احتمال ابتلا به سرطان‌های مرتبط با HPV مورد استفاده قرار می‌گیرند.

برای زگیل‌های تناسلی که ناشی از HPV هستند، درمان‌های مختلفی از جمله کرم‌ها و اسپری‌های موضعی، کریوتراپی (استفاده از سرما برای تخریب زگیل‌ها)، الکتروکوتراژ (استفاده از برق برای تخریب زگیل‌ها)، لیزرتراپی، و یا جراحی ممکن است مورد استفاده قرار گیرند. همچنین، برای سرطان، درمان‌های مختلفی از جمله جراحی، شیمی درمانی، و رادیوتراپی ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد.

یکی از فرآورده‌های موثر در کنترل زگیل تناسلی، هگزایم است. هگزایم حاوی 500 mg از ماده موثره AHCC است. AHCC از عصاره میسلیوم قارچ شیتاکه استخراج می‌شود و به عنوان یک مکمل مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مطالعات نشان داده‌اند که AHCC ممکن است به عنوان یک مکمل جدید در درمان زگیل تناسلی ناشی از HPV موثر باشد. هگزایم، اثری روی تقویت سیستم ایمنی دارد که می‌تواند به مقابله بدن در برابر عفونت HPV کمک کند. مطالعات بر روی مصرف AHCC در درمان زگیل‌های تناسلی نشان داده‌اند که می‌تواند به کاهش اندازه و تعداد زگیل‌ها، بهبود علائم و حتی از بین بردن آنها کمک کند.

hexyme

در کل، مهمترین نکته این است که هر چه زودتر پس از تشخیص علائم یا عفونت HPV با پزشک مشورت شود تا بهترین درمان‌ها و روش‌های مداخله‌ای ممکن اعمال شود و ریسک‌های احتمالی کاهش یابد.

پیشگیری از ابتلا به عفونت HPV

پیشگیری همیشه بهتر از درمان است، اما این موضوع درباره ویروس پاپیلومای انسانی، از اهمیت بالاتری برخوردار است. برخی از راه‌های پیشگیری از آلودگی به HPV شامل موارد زیر می‌شوند:

استفاده از واکسن HPV

واکسن‌های HPV برای جلوگیری از عفونت‌های انواع HPV توصیه می‌شوند. این واکسن‌ها عمدتاً برای پسران و دختران در سنین نوجوانی و جوانی توصیه می‌شوند. همچنین، در برخی مناطق، واکسیناسیون HPV در افراد بالغ نیز پیشنهاد می‌شود. (انواع واکسن HPV)

واکسن Hpv

استفاده از کاندوم

استفاده از کاندوم هنگام روابط جنسی می‌تواند احتمال انتقال HPV و دیگر عفونت‌های جنسی را کاهش دهد.

توجه به هیجانات جنسی

داشتن رابطه جنسی با یک شریک یا استفاده از روش‌های پیشگیری مانند کاندوم می‌تواند احتمال آلودگی به HPV را کاهش دهد.

پیگیری مکرر

پیگیری مرتب از آزمایش‌های اسکرینینگ برای سرطان‌هایی که ممکن است با HPV مرتبط باشند، مانند سرطان گردن رحم، می‌تواند در کشف این بیماری‌ها و اقدامات درمانی موثرتر کمک کند.

همچنین، اطلاعات کافی در مورد ریسک‌ها، علائم و روش‌های پیشگیری می‌تواند به افراد کمک کند تا از ابتلا به HPV جلوگیری کنند.

سخن پایانی:

ویروس HPV (Human Papillomavirus) یک عامل عفونتی شایع در بین افراد است که از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود. این ویروس می‌تواند منجر به ظهور زگیل‌های تناسلی، و در مواردی سرطان‌هایی مانند سرطان گردن رحم شود. برخی از انواع HPV، به خصوص HPV های با خطر بالا، می‌توانند منجر به عوارض جدی شوند. از جمله روش‌های مقابله با HPV و پیشگیری از عفونت آن می‌توان به واکسیناسیون، رعایت بهداشت جنسی، تقویت  سیستم ایمنی و ارتقای سطح دانش عمومی درباره HPV اشاره کرد. پیشگیری، تشخیص زودرس و درمان مناسب می‌توانند به کنترل گسترش HPV و جلوگیری از عوارض جدی مرتبط با آن کمک کنند و در نهایت به حفظ سلامتی عمومی جامعه کمک نمایند.