در دنیای پزشکی و داروسازی، تأمین نیازها و درمان مؤثر بیماریها از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این راستا، شرکت اشبال شیمی با بیش از 34 سال سابقه در تولید دارو، با ارائه داروی “پریلپس” حاوی ماده موثره پریمیدون از دسته داروهای ضدتشنج، گام مؤثری در بهینهسازی درمان بیماران مبتلا به تشنج و اختلالات عصبی برداشته است. این محصول، با تأکید بر کیفیت و اعتماد، از مواد اولیه با کیفیت و مورد تأیید سازمان غذا و دارو در ایران و آمریکا (FDA) در راستای ارتقا سطح سلامت و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع تولید شده است.
پری لپس چیست؟
پری لپس سوسپانسیون دارویی حاوی ماده موثره پریمیدون از گروه داروهای ضدتشنج و صرع می باشد. این دارو به ویژه در درمان نوع خاصی از تشنجها، از جمله تشنج جزئی و تونیک-کلونیک مؤثر است. همچنین، این دارو میتواند در بیمارانی که به درمانهای دیگر پاسخ نمیدهند، برای کنترل تشنج تجویز شود.
شکل دارویی
سوسپانسیون 250 میلی لیتری حاوی پریمیدون با غلظت 125 میلی گرم در هر 5 میلی لیتر از محصول، و قرص 250 میلیگرمی پریمیدون
موارد مصرف پری لپس
- تشنج تونیک-کلونیک
- صرع کانونی
- صرع روانی حرکتی
- کنترل اساسی لرزش
مکانیسم اثر
مکانیسم اثر پریمیدون به طور کلی مربوط به مجموعه ای از مکانیسمها میشود که فعالیت نورونها در مغز را کاهش میدهد و ازاین طریق به کنترل تشنجها و مدیریت لرزشهای اساسی کمک میکند. در ادامه توضیح دقیقتری از مکانیسم عمل آن آورده شده است:
خواص پریمیدون مربوط به خود ترکیب و متابولیتهای فعال آن، یعنی فنوباربیتال و فنیلاتیلمالونامید (PEMA)، با خاصیت ضد تشنجی قوی میباشد.
– تأثیر بر روی کانالهای سدیم وکلسیم: پریمیدون در ابتدا بهصورت متابولیت فعال، یعنی فنیتوئین، عمل میکند که با مسدود کردن کانالهای سدیم در سلولهای عصبی و کاهش انتشار سیگنالهای الکتریکی در مغز، به کاهش شکلگیری و انتشار حملات تشنج کمک میکند.
– افزایش فعالیت گیرندههای GABA: پریمیدون میتواند فعالیت سیستم عصبی مهاری را تقویت کند. این امر منجر به افزایش اثرات GABA (گاما-آمینوبوتیریک اسید) میشود، که یک ناقل عصبی مهاری است و باعث کاهش تحریکپذیری عصبی میگردد. یکی از متابولیتهای آن، فنوباربیتال، اثرات مهاری GABA (گاما آمینوبوتیریک اسید) را با افزایش مدت زمان باز شدن کانالهای کلرید تقویت میکند که به تثبیت فعالیت نورونی کمک میکند.
– تثبیت فعالیت الکتریکی: پریمیدون به تعادل فعالیت الکتریکی مغز کمک کرده و از بروز ناگهانی حملات تشنج جلوگیری میکند.
این مکانیسمها باعث میشوند که پریمیدون بهعنوان یک داروی ضد تشنج مؤثر عمل کند. لازم به ذکر است که هر فرد ممکن است به این دارو واکنشهای متفاوتی نشان دهد و دوز مناسب باید زیر نظر پزشک تعیین شود.
نحوه استفاده از دیوایس دارویی
- قبل از مصرف بطری را به خوبی تکان دهید.
- درپوش را خلاف جهت عقربه های ساعت بچرخانید و درب بطری را باز نمایید.
- آداپتور را داخل دهانه بطری قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که آداپتور به خوبی ثابت شده است سپس سرنگ را داخل آداپتور قرار دهید.
- بطری را وارونه نمایید.
- پیسـتون سرنگ را به ســمت پاییــن بکشـــید و ســـــرنگ را با مقدار دوز مصرفی تجویز شده از سوسپانسیون پر نمایید.
- به منظور حذف هرگونه حباب پیستون سرنگ را به سمت بالا فشار دهید.
- درجه بندی روی سرنگ مقدار دوز داروی موجــود در سرنگ برحسب میلی لیتر را نشان می دهد.
- بطــری را به حـــالت ایســتاده برگردانده و ســرنگ را از آداپتـــور جدا نمایید. محتویات سرنگ را به وسیله فشار دادن پیستون به سمت پایین، خالی نمایید.
- کلیه محتویات تخلیه شده از سرنگ را میل نمایید.
- درب بطری را ببندید.
- ســرنگ را با آب شســت و شــو داده و در محــل تمیــــز نگهداری نمایید.
فاصله ی بین اعداد مدرج بر روی سرنگ یک میلی لیتر است و این فاصله با خطوط ۰.۲ میلی لیتری نشانه گذاری گردیده است. حد وسط بین خطوط دوم و سوم در هر عدد مدرج روی سرنگ مقدار ۰.۵ میلی لیتر را نشان میدهد.
شرایط نگهداری پری لپس
فرآورده را در بسته بندی اصلی و در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری نمایید.
- این فراورده را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
- دارو را پس از گذشت تاریخ انقضاء درج شده بر روی جعبه و لیبل، مصرف ننمایید. توجه داشته باشید تاریخ انقضاء به آخرین روز آن ماه اشاره می کند.
- بعد از باز شدن درب بطری، دارو را حداکثر تا ۱۲ هفته مصرف نمایید.
- دارو را از طریق فاضلاب یا زباله خانگی دور نریزید.
نکات مصرف پری لپس
- طول دوره و میزان مصرف دارو، دقیقا مطابق با نظر پزشک می باشد.
- حداکثر دوز برای پری لپس 2000 میلی گرم در روز است.
- در صورت نیاز به مصرف این دارو برای سالمندان و یا افراد دارای بیماری زمینه ای، جهت تنظیم میزان مصرف با پزشک خود مشورت نمایید
- در صورت دریافت دوز بیش از حد در اســـرع وقت با پزشک خود یا نزدیک ترین بیمارستان تماس بگیرید
- قطع ناگهانی پری لپس ممکن است عوارض خطرناکی داشته باشد، قطع مصرف دارو باید طبق برنامه و دستور پزشک باشد.
- در صورت داشتن هر گونه تغییر خلق غیرمعمول و یا افکار خودکشی یا رفتارهای آسیب زننده با پزشک خود تماس بگیرید.
- پیشنهاد میشود که آزمایش های دوره ای، ترجیحا هر ۶ ماه، برای کنترل خون و فعالیت آنزیم های کبدی بخصوص در ابتدای درمان و در درمان طولانی مدت انجام شود.
- این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شود. لذا ضمن درمان از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمایید.
مواد تشکیل دهنده:
سدیم دوکوزات، پتاســیم دی هیـــدروژن فسفات، متیل پارابن، پروپیل پارابن، سدیم هیدروژن فسفات دودکاهیدرات، سوکرالوز، زانتان گام و اسانس وانیل.
موارد منع مصرف و احتیاط پری لپس
در موارد زیر از مصرف پری لپس خودداری نمایید:
- حساسیت به پریمیدون، فنوباربیتال، باربیتورات ها و هر یک از مواد تشکیل دهنده این دارو
- ابتلا به مسمومیت حاد با داروهای سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی مانند داروهای خواب آور، مسکن، داروهای اعصاب و روان و الکل
- ابتلا به پورفیریای حاد کبد
در موارد زیر پری لپس را با احتیاط مصرف نمایید:
- الکلیسم
- افسردگی
- پرکاری تیروئید
- کاهش عملکرد کلیه، کبد ویا دستگاه تنفسی
- بیماری های قلبی به خصوص آسیب های شدید به عضله قلب
- افراد دارای ضعف عمومی
- بارداری
عوارض جانبی احتمالی
شایع ترین عوارض جانبی سرگیجه و اختلالات در هماهنگی حرکات می باشد که می توانند با ادامه درمان بهبود پیدا کرده و یا شدت کمتری داشته باشند.
همچنین موارد زیر نیز گزارش شده است:
- کمبود انرژی و خستگی و بی حالی
- بی قراری و تحریک پذیر
- حالت تهوع
- واکنش های پوستی آلرژیک
- اختلالات جنسی
- اختلالات بینایی شامل دوبینی یا حرکات غیرارادی چشم (نیستاگموس)
موارد غیر شایع:
- کاهش تعداد سلول های خونی
- هایپر پلازی و اپلازی
- درد مفاصل، استئومالاسی
- درماتیت اکسفولیاتیو
- افزایش آنزیم های کبدی
- آنمی مگالوبلاستیک (که با مصرف فولیک اسید قابل جبران است)
- تغییر در هورمون تیروئید
- تغییر در متابولیسم کلسیم و ویتامین دی
بارداری و شیردهی:
زنان باردار فقط با تجویز پزشک از پریپس استفاده کنند.
این محصول نباید در دوران شیردهی استفاده شود.
تداخلات دارویی:
برخی از تداخلات پری لپس:
– داروهای ضد صرع مانند فنوباربیتال، فنی توئین، کاربامازپین، والپروئیک اسید
– داروهای اعصاب و روان مانند لاموتریژین، لورازیدون،کوئتیاپین ،سرترالین و مهارکننده های MAO
– داروهای خواب آور مانند بنزودیازپین ها کلونازپام و دیازپام
– الکل
– داروهای ضد انعقاد خون (مانند وارفارین)
– دیژیتوکسین
– داروهای تسکین دهنده درد مانند متادون، اکسی کدون و فنتانیل
– آنتی بیوتیک ها مانند مترونیدازول، داکسی سایکلین، کلرامفنیکل، ریفامپسین
– داروهای ضد قارچ آلبندازول، گریزئوفولوین و …
– داروهای درمان آسم مانند آمینوفیلین، تئوفیلین و مونته لوکاست
– داروهای حاوی استروئید (مانند قرص های ضد بارداری، استروژن، پروژسترون، اولی پریستال)
– هورمون های تیروئیدی
– متیل فنیدات
– داروهای ضد ویروس مورد استفاده در ایدز و هپاتیتC
– مهار کننده های کربونیک انهیدراز مانند استازولامید
– داروهای کاهنده فشار خون مانند بتابلاکرها
– داروهای ضد سرطان
– دفرازیروکس
– ویتامین D، فولیک اسید و کلسیم فولینات
– سیکلوسپورین، تاکرولیموس، سیرولیموس و اورولیموس
چرا پری لپس ؟
- کنترل مؤثر تشنج
پریمیدون در کنترل انواع مختلف تشنجها، از جمله تشنجهای عمومی تونیک-کلونیک، تشنجهای جزئی پیچیده و تشنجهای کانونی بسیار مؤثر است. این امر به کاهش تعداد و شدت تشنجها کمک میکند و به افراد اجازه میدهد زندگی عادیتری داشته باشند. - انعطافپذیری
این دارو میتواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر داروهای ضد تشنج استفاده شود، که این امر انعطافپذیری در برنامههای درمانی را فراهم میکند. - مدیریت لرزش اساسی
اگرچه پریمیدون عمدتاً برای صرع استفاده میشود، اما در مدیریت لرزشهای اساسی
نیز مؤثر است و به افراد مبتلا به این وضعیت کمک میکند. - فرم سوسپانسیون خوراکی
فرم سوسپانسیون به ویژه برای بیمارانی که در بلعیدن قرصها مشکل دارند، مانند کودکان یا سالمندان، مفید است. - استفاده طولانیمدت
- پریمیدون میتواند برای مدیریت طولانیمدت صرع استفاده شود و به حفظ کنترل تشنجها در دورههای طولانی کمک کند.
جمعبندی
پریلپس با فرمولاسیونی پیشرفته و قابلیت جذب بالا، به عنوان یک گزینه مؤثر در مدیریت علائم بیماریهای عصبی شناخته شده و با طعم مطلوب، مصرف را به ویژه برای کودکان آسانتر و دلپذیرتر کرده است. شرکت اشبال شیمی همواره در تلاش برای بهبود مستمر کیفیت محصولات خود با استفاده از فناوریهای نوین و تجربیات متخصصین است. انتخاب پریلپس به عنوان بخشی از برنامه درمانی، نمایانگر توجه به سلامت و کیفیت زندگی بیماران است و امید به بهبود شرایط را به ارمغان میآورد.